Als je je afvraagt: is dit nu mijn leven? 11 handige tips!
Er knaagt iets van binnen
Daar zit ik dan. Onderuitgezakt aan de keukentafel, voor de zoveelste keer de Indeed site te bekijken. Ik hoop op een wonder. Een perfecte baan. Maar hoe ik ook zoek, welke zoekwoorden ik ook in typ, dichtbij huis of aan de andere kant van het land. De perfecte baan komt niet voorbij. Ik heb al werk hoor, daar ligt het niet aan. Een fijne baan, mooi loon, flexibel in te delen. Alles goed geregeld met de kinderen. Maar toch knaagt er iets van binnen. Ergens plopt steeds vaker de vraag in mijn gedachte: is dit nu mijn leven? Moet ik dit nog misschien wel 50 jaar volhouden?
Schaamte
Op hetzelfde moment komt er schaamte en een stemmetje dat zegt dat ik gelukkig hoort te zijn. Dat ik alles heb wat ik wil. Een man, een huis, een auto, geld om op vakantie te gaan, familie in de buurt en lieve vriendinnen. En ergens hoor ik in mijn oor dat het leven nu eenmaal niet altijd een feest kan zijn. Maar dat knagende gevoel van binnen besluit te blijven. En natuurlijk weet ik dat het leven geen constante polonaise is. De ene dag ben je dankbaar, vol liefde, knuffel je je kinderen en je man. Om op de volgende dag een muur op te trekken die zo hoog is dat zelfs een gepantserde mobiele eenheid er niet doorheen komt. Zo is inderdaad het leven.
Maar dit gevoel, een onbestemd gevoel dat alles in een ander daglicht zet, nestelt zich van binnen. Er zit een knoop in mijn maag. En vooral als ik dingen doe waar ik eigenlijk diep van binnen niet meer blij van word. De volgende vraag is geboren. Waar word ik eigenlijk blij van? Weet ik dat wel? Ken ik mezelf wel?
En zo kwam ik dus aan de keukentafel terecht en zat ik scrollend te zoeken naar de perfecte baan die niet bestaat. En ik wist ook wel dat het niet aan een baan lag, niet aan mijn man, niet aan mijn moeder of de juf op school. Maar het lag aan mij. En ik kon aan niemand uitleggen waarom ik niet gelukkig was. Nou aan niemand, jawel er was wel iemand bij wie ik kon klagen zoveel ik wilde.
Naar een coach
Een vriendin van mij was coach voor zulke zielige types als ik. Ik had daar zo mijn mening over omdat ze als paddestoelen uit de grond schieten. En je er ook tussen hebt zitten die zich eigenlijk geen coach mogen noemen. Maar hé, dat is mijn mening maar. Toch kon mijn vriendin als geen ander de juiste vragen stellen, mij op zoek laten gaan naar mezelf (schrijf ik dit echt?) zodat ik mezelf beter ging leren kennen. En zodat ik er stap voor stap achter kwam waar ik blij of minder blij van werd. Ik werd blij van chocolade, maar dat wist ik allang. Dat was eerder een probleem dan een geluk. Maar ik moet eerlijk toegeven, en dat is een dingetje hoor voor mij, dat ze me echt verder heeft geholpen.
11 tips
Mijn omgeving begon zich wel zorgen te maken trouwens. De altijd blije en enthousiaste Karin was opeens niet meer zo vrolijk en langzaam liet ik mijn masker vallen. Maar goed, Ik ging niet alleen naar een coach. De dingen die ik nog meer gedaan heb en me ook geholpen hebben zet ik even op een rijtje:
- Heel veel klagen tegen mijn man.
- Heel veel klagen tegen mijn vriendinnen.
- Janken bij mijn moeder (die er echt niks van snapte maar me wel liefdevol troostte).
- Een familieopstelling sessie met van die houten poppetjes. Rete interessant!
- In gesprek met mijn werkgever.
- Elke dag in mijn eentje een uur wandelen.
- Heel veel gratis persoonlijkheidstesten (geen aanrader).
- Bidden tot God.
- Denken, denken en denken.
- Mijn issues serieus nemen en boekjes vol schrijven met gedachtes en gevoelens.
- En ik deelde mijn struggels op instagram (volg me gerust op @karin_loeff) en dat leverde een hoop begrip en herkenning op.
Een eigen business:
En het allerbelangrijkste. Ik ben gaan doen wat ik altijd al wilde doen. Een eigen business runnen. Ik heb mijn ontslag ingediend bij het bedrijf waar ik al 20 jaar met plezier werkte. En ben in het diepe gesprongen. Want ja, waar op zou ik nog moeten wachten?
De perfecte baan? Die kwam toch niet.
Het juiste tijdstip? Dat is het nooit.
Een idee waar iedereen enthousiast over is? Dat bestaat niet.
Wachten totdat iemand anders het voor mij ging regelen? Dan kon ik lang wachten.
En toen ik dat eenmaal had besloten verdween mijn knoop in mijn maag als sneeuw voor de zon. Ik had weer energie, begon te stralen, en zag het leven weer zitten. Was het een zekerheid dat ik zou slagen? Nee, zeker niet. Hadden we in het begin genoeg geld? Nee, we aten regelmatig uiensoep aan het eind van de maand (goeie tip als je even krap bij kas zit). Maar werd ik weer die blije enthousiaste Karin? Zeker te weten.
Houd moed
Dus voel jij je verloren? Zit je in een zogenaamde mid life crisis, een dip, een naar gevoel omdat je niet weet wat je met je leven aan moet? Houd vol. Ga op zoek naar het antwoord. Neem jezelf serieus, het waait niet vanzelf over. En vooral, praat erover. Deel je gevoelens, zoek iemand op, schrijf het van je af. En ga er mee aan de slag. Maar vergeet niet: er komt echt een betere tijd. Ook voor jou. En als je besluit een onderneming te starten of je hebt er al één? Ga dan naar liefsvankarin.nl en ik geef je het beste advies dat je ooit zult krijgen. Jij bent waardevol, en alleen al die wetenschap is genoeg om weer van het leven te gaan genieten!
Dit blogartikel is geschreven door gastblogger Karin Loeff. Karin startte in 2020 het leukste adviesbureau van Nederland, voor vrouwelijke zzpers. Met de toepasselijke naam: Liefs van Karin (liefsvankarin.nl). Ze laat vrouwen groeien als persoon en in hun business. Maakt van de brei in iemands hoofd een uitvoerbaar plan. En deelt regelmatig pepers en bananen uit aan haar volgers en klanten. Ook is ze christen en gelooft ze met heel haar hart dat we gemaakt zijn met waardevolle talenten. Ook door haar wel GOUD genoemd. Die je mag inzetten om een ander tot zegen te zijn.
Karin, dank je wel voor dit – voor veel vrouwen herkenbare – onderwerp dat je bespreekt in je bovenstaande blogartikel!